La autoro, Willem de Ridder el Nederlando, diras pri la apero de sia libro (1-a eldono 1999):
"Jen la tioma libro en kiu oni povas legi ekzakte kiel via vivo funkcias. Abundegas tiuj libroj. Tia libro povas doni al vi novajn envidojn, sed post finlego via vivo simple daurigas sian direkton kiel antaue. Ankau ci-tiu libro neniel efikos, se vi nur legas gin."

Kiam la autoro, la fabelrakontisto Willem de Ridder, enkondukis Spegulogion, ellaborita el la metodiko de la usonano Arnold Patent, cie en la lando ekestis adorkluboj. Ne adorantoj de li sed unu de la alia. Ties membroj sendkondice apogas unu la alian kaj tiel tenas spegulon antau si, pro tio la nomo Spegulogio. Estas nome neeble sangi sian vivon sola, sed per perioda kunveno de la adorklubo via rustita kutimo reaktivigas. Miloj da homoj spertis tion fizike kaj estas felicaj. Tial multaj homoj nun arde uzas la oferitajon.

Kiel bebo vi jam konsistis el milionoj da inteligentegaj celoj, kiuj komunikas kun ciuj aliaj celoj en la universo. ciu celo vaste malfermigas por vi kaj apogas vin senkondice.

Nur se vi konscias pri viaj spertoj sen ilin priskribi, kompreni au analizi, vi ekkomprenas la vivon. Ni ne pensas pri la digestado de niaj nutrajoj. Nia korpo tion faras automate. Vi ne bezonas kompreni kial via antauiranto subite bremsas en la trafiko. Automate vi reagas al la situacio. Se unue vi devus pripensi kaj analizi aferojn tijajin, vi jam delonge frakasigis sur la subite bremsanta auto antau vi.

La sento nome ne pensas. cio kion vi volas kaj sentas estas energio. Estas nur unu energio en la universo, do ne estas diferenco inter vi kaj la universo; nenio nova, jam konata dum jarcentoj.

   Cia celo estas ege inteligenta estajo, kiu pensas alimaniere (nome percepte). Tia "pensado" naskijas el silento. Sed tiel longe kiel la cerbo racie paroladas, la koro gentile kaj pacience atendas gis s-ro Profesoro finparolos.

Se ni rekonas "furiozon” en nia korpo, tiam tio devenas de "jugado". Jugado estas sklaviga. Per jugado vi nur trompas vin mem. Pardoni estas nenio pli ol via preteco malligi (liberigi) la blokitan energion, kiu fiksigis en viaj jugoj. Ni pacigu kun la situacio.
Ni cesu jugi gin. Ni koncentrijgu je la sento mem, sen la pensoj kiujn ni normale ligas al gi. Ni sentu la energion en la sento.
Ni donu al gi ciun amon kiun ni povas produkti. Tuj kiam ni sendas varman amon al la sento kaj al ni mem, gi reenfluas.

Escepte se ni celkonscie faras tion. Same agu kun personoj. Sento estas fakte nur energio, vibrado tra la tuta korpo.
Sentoj estas kvazau koloroj, unu ne estas pli bona ol alia. Se vi malsatas pluvon, estas car vi decidis malsati sin. Sentoj devas flui. Stagnado komencigas kiam ni ligas "penson" al "sento". Subite la fluo haltas kaj jen ekestas blokado. Timo, angoro estas alarmilo. Tuj kiam vi blokas la amon (= energifluon), la korpo avertas per alarmsignalo kiun ni nomas timon. Timo kaj amo estas du flankoj de la sama medalo, ili ne povas manifestigi samtempe. Timo estas la alarmsignalo kiu avertas nin, ke ni blokas la Unuecon (kiu ni envereestas). En tiu disigita stato ni timas precipe doloron kaj morton. Tuj kiam vi sentas timon, vi scias ke vi perdis la konfidon. Malfermu vian koron por la sento kiun elvokas la penso pri doloro kaj morto. Nur la senton sen ligi pensojn al gi.

La maniero per kiu ni rigardas nian Inteligenton (au Dion), estas ekzakte la maniero lau kiu ni spertas nian vivon. Se ni projekcias Dion ekster ni, ni estas senpovaj. Se ni scias, ke nia Inteligento apogas nin daure, sub ciaj cirkonstancoj, senkondice kaj plename, tiam ni spertas nian mondon (kaj ciun en tiu mondo) kiel entute sekura, ama kai abunda,

Estas nenia diferenco inter vi mem kaj Dio. ciun fojon kiam vi audas au legas la vorton "Dio", vi sangu gin en mia "Memo" au "Mi" kaj multo klarigos. Vi estas do la kreanto de la universo (lau via imago kaj bildo). Vi estas ankau la Unueco, la tuto, la energio, la liga forto, la tuta potenco de la universo.

Tiu povo vivigas cion, mantenas la vivon kaj havas senfinan Inteligenton direkti la vivon. Tiun potencan energion kiu tiel senkondi- ce apogas kaj nutras cion, ni nomas simple amoro. La vorto "amo" estas ofte misuzata. Do se vi volas, uzu la vortojn "akcepton" au “simpation" gis vi alkutimigos. Via senfina Inteligenta Memo komunikas per via intuicio. Ne plu necesas kontakto kun guruoj  au kompetentuloj; suficas la superkompetentulo kiu estas vi mem.

Planoj devenas el la estinteco, la estinteco konsistas el cio kion vi lernis, do jam scias. Ne eblas rigardi en la estontecon. Plano estas: spasme manteni la estintecon. Kio estas eraro? : cio kio ne iras lauplane. Se vi ne plu volas fari erarojn, cesu plani. Problemojn nomu situaciojn. Sperto ne estas kaptebla en vortoj.

Se vi vere volas kompreni kion enhavas la vivo, vi devos realkutimigi al la sperta-do mem. Pure observi, sen priskribo, sen determinado de la valoro. Ne dissplitigi kion vi vidas, nur rigardi. Nur tiam vi ek-vidos.  Tiel pianistoj senerare trovas la gustajn klavojn, trancas la spicisto ekzakte la duonfunton da fromago, reagas vi perfekte en neatendita trafiksituacio.

Ĉio en kion vi metas energion kreskigas. Ilo kaj celo estas samaj. La ago kaj la rezulto de tio estas unu.

Viaj celoj ne konas fantazion, humoron, ideon. Ili komprenas cion laulitere. Tial esprimu deziron au celon pozitive kiel fakto en la estanteco: "mi estas tute sana". Ekzakte cion kion vi neas, vi ricevos. Apogi aliulon estas apogi vin mem. Vi estas do freneza kiam vi ne apogas aliulon. Vi rekte nuligas la konfidon en vi mem.

Apogformulo el la adorklubo:N.N. (Voknomo), ni amas vin precize kiel vi estas kaj ni apogas vin entute/senkondice en tutaj viaj forto kaj grandiozeco.